Dzisiaj było trzecie i ostatnie, przed wakacjami, spotkanie z Borysem – psem terapeutą. Dzisiaj robiliśmy to co Pani Karolina… Przechodzimy pod brzuchem pieska. Maks też się postarał… A teraz przechodzenie po piesku… Chodzimy na czworakach –  tak jak Pani Karolina… Może zamiast przytulania się do Borysa, dam radę przejść nad nim?! Mama uparła się, żeby dokończyć przekładanie sznurka przez psie ślady… Ale ta mama uparta… Mama ma swoją zabawę, a ja swoją… Borys jest spragniony, więc poimy go z miseczki. Czas na zabawę w rurze… Do tego pojemnika trzeba było wrzucać psie zabawki, ale Maks spróbował, czy cioci Agnieszce będzie w takim cylindrze do twarzy. Cioci było  do twarzy w niebieskim, więc Maksowi tym bardziej w zielonym…

Dzisiaj Maks tak zainteresował się wanną na rehabilitacji, że Pan Piotr przygotował mu prawdziwą atrakcję. Woda się nalewa… Coraz więcej wody, ale jeszcze za mało. Zanim wanna zacznie pracować, Maks popracuje sam rękami. Woda już bąbluje, a Maksio się relaksuje. W takiej wannie można trochę popływać… Ale było super. Po hydromasażu Maks pocałował Pana Piotra. …

Właśnie wróciliśmy z dogoterapii. Maks jest w II grupie. Dzisiaj było czworo dzieci z siedmiu zapisanych. Najdłużej bawiła się z Borysem Amelka. Maks był jakiś rozbiegany i trudno mu się było skupić. Amelka głaskała Borysa, zaglądała mu do pyska, szczotkowała mu sierść sama z siebie. Natomiast Maks miał zupełnie inne pomysły na spędzenie tej godziny. Kładł się na podłodze, wchodził na stolik i zaczepial Martynkę. Postanowiłam dać Maksowi dobry przykład, jak przytulić pieska. Maksio też się przytulił…ledwo zdążyłam zrobić zdjęcie. Zabawa w obrysowywanie psa, trzeba uważać, żeby nie pomalować Borysowi sierści. Nie mamy już farby… Teraz to już chyba skończymy obmalowywanie Borysa?! Czas na odciśnięcie własnej dłoni. Maksiowi bardzo się spodobała nowa technika – odciskanie paluszków… W rogu powstała ciekawa kompozycja – kępa, za kępą… Gotowe –  praca już powieszona, a artyści pozują pod swoim dziełem. Mało nas… Jest ciocia Karolina, ale Maks już daje drapaka i wszyscy patrzą w jego stronę. Na koniec zajęć nagroda dla Borysa za ogromną cierpliwość. Maksio daje mu psie ciasteczko. Jeszcze trochę pieszczot… Czułe spojrzenia w oczy… Trochę ćwiczeń z podnoszeniem głowy… Napinanie mięśni brzucha… I trzeba się pożegnać.Pa Borys…

Dzisiaj byliśmy na zajęciach w Stowarzyszeniu „Bardziej Kochani”. Tematem wiodącym były kwiaty. Wąchalismy jak pachną, posypywaliśmy kolorowym piaskiem narysowane kwiaty, tańczylismy z kolorowymi chustkami, które schowane w dwóch dłoniach po ich rozchyleniu –  rozwijały się jak kwiaty i w końcu sadzilismy kwiaty w ziemi… Pani Marlena wsypuje ziemię do doniczki Maksa. Nalewa wodę do butelki, żeby Maks mógł podlać ziemię. Dokładnie podlewamy ziemię. Dzielnie przygotowujemy grunt… Ziemia Maksa ciągle sucha… Kiedy ziemia w doniczce juz przygotowana można wybrać kwiat do zasadzenia. Kwiatek zasadzony i prosty jakby kij połknął! Po zajęciach pojechaliśmy z Martynką i jej mamą, żeby spotkać się z Violinka, która przyjechała aż z Wysp Brytyjskich. Martynka ustawia wieżę z krążków, a Maks sprawdza obecność… Czas na spróbowanie serniczka. Oto Violinka z mamą i Martynka. Książka od Cioci Edyty wzbudziła wielkie zainteresowanie. Dziewczyny też lubią auta. Maks był już zmęczony i wkrótce potem „odtrąbił” odwrót… Dom Książki, przy Świętokrzyskiej 14, jest miejscem przyjaznym dzieciom. Co prawda rok temu, w Dzień Matki, kiedy fundacja przyznała temu miejscu wyróżnienie, kącik dla dzieci był wyeksponowany i zadbany. Teraz nie ma już stolika dla dzieci, a koniki bujane leżą jeden na drugim na parapecie okiennym razem z pluszowymi krokodylami, klockami i królewna żabką… Tempus fugit i zmienia się oblicze wszystkiego, szkoda, że na gorsze… Tak wyglądał kącik dla dzieci rok temu!!!