Archiwum miesiąca: kwiecień 2020

Zabawy z numiconem

Znacie klocki Numicon? Ja znam i przyznam się Wam, że wcale za nimi nie przepadam. Długo leżały na półce nieużywane i nagle dziś mama zniosła je do kuchni. Zawołała nawet tatę co zdziwiło mnie jeszcze bardziej.

Kiedy na stole postawiła miskę z wodą zupełnie zdębiałem! Będziemy rodzinnie myć te klocki? To byłaby przesada bo one były w pudełku i wcale się nie zakurzyły.

Mama zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Przygotowała fajną zabawę. W misce pełnej wody zwodowała statek (nakrętkę po nutelli) i każdy z uczestników zabawy miał dokonać abordażu swoim piratem (czyli koralikiem)   na statek (czyli upuścić koralik tak, żeby znalazł się na nakrętce) Pozostali uczestnicy mają za zadanie przeszkadzać piratowi i dmuchać w statek, żeby pirat spadł do wody i się utopił. Jeśli pirat znajdzie się na statku gracz dostaje jeden klocek numiconu,  jeśli utopi się dostaje kawałek papieru czyli nic!

Mama dmuchała jak tylko mogła , ale mój pirat wskoczył na statek!

Ja się ucieszyłem i zdobyłem kolejny klocek Numiconu.

Mama wrzucała swojego pirata, ale słabo jej poszło, bo my z Tatą dmuchaliśmy skutecznie.

Tacie też skutecznie przeszkadzaliśmy w abordażu.

Widzicie tę minę, to już wiecie, kto wygrał w tej pierwszej rozgrywce.

Na białej podkładce od klocków każdy gracz ułożył zdobyte klocki. Ja miałem cztery, tata trzy, a mama dwa.

Klocki poukładaliśmy tak, żeby zastąpić je większymi a te małe żeby wróciły do gry w kolejnej rundzie.

Gra była emocjonująca, a wynik końcowy potwierdził kto w tej rodzinie jest najlepszym piratem.

Klocki z drugiej rundy położyliśmy nad tymi, które zdobyliśmy w pierwszej  rozgrywce.

Pomysł tej gry mama znalazła na Portalu Stowarzyszenia Zakątek 21

 

Sałatka z sałaty, ogórka, papryki, szczypiorku i sera feta.

Jak wiecie nadal nie chodzę do szkoły. Dostaję więc na maila prace domowe. W niedzielę zrobiłem sałatkę z serem feta, której obrazkowy przepis przysłała mi Pani Edyta.

Lubię ser feta, więc powinien być zadowolony i byłbym, gdy to mama mi ją przygotowała. Mama natomiast ciągle woła mnie, żebym pomógł jej w kuchni, chociaż wie, że jestem zajęty grą na komputerze. Tak się zastanawiam, że jak chodziłem do szkoły to jakoś mama potrafiła więcej zrobić w kuchni sama…


Tak więc widzicie, że mocno się spracowałem i okazało się, że mając gotową sałatkę odechciało mi się zupełnie jeść.

Przestrzeń dla mnie – w kuchni…

Najbardziej lubię siedzieć przy komputerze. Moja siostra kupiła mi grę „Gwiezdne Wojny” i lubię w nią grać. W kuchni lubię zjeść kanapki, albo ciasto, ale nie lubię czynności kuchennych: takich jak zmywanie, czy obieranie warzyw na zupę.
W związku z tym, że moje rodzeństwo ma dużo czasu i robi w domu obiady zostałem „zaproszony” do pomocy przez Marcina.
Marcin robił zupę z cukinii i zażyczył sobie, żebym obrał warzywa. Marcinowi trudno odmówić, nie chciałem, ale poszedłem. Czego się nie robi dla starszego brata?

Nie lubię obierać warzyw, ale ktoś to musiał zrobić.

Mama wymyśliła, że  w kwarantannie dobrze jest upiec ciasto. Ciasto zdrowe, marchewkowe, żeby wszystkim  słodko było, by się w domu nie nudziło!

Ja tam w domu się nie nudzę i przyznam, że lubię jeść ciasto, ale to nie znaczy od razu, że chcę je zrobić sam! Mogę trochę  pomóc, ale bez przesady…

Mama wymyśliła akcję” daj dziecku przestrzeń w kuchni”.  Wynalazła z Zakątka 21 przepis koleżanki na ciasto marchewkowe i postanowiła, że ja sam je zrobię!

Zaczęło się od obierania marchwi i starcia jej na drobnych oczkach tarki. Zrobiliśmy to pół na pół. Jedną marchew mama – drugą ja, żeby starta marchew wypełniła dwie szklanki

Tarcie nie idzie mi dobrze, ale jakoś trochę tej marchwi starłem!

Potem mama oddzieliła żółtka od białek z 4 jajek. Przygotowała dwie szklanki cukru, wyjęła mikser i ja to musiałem ubić. Białka z cukrem, a do ubitych białek dodałem 4 żółtka.

Uwierzycie, że jak ubijałem te jajka mikserem to rozbolała mnie ręka? Pokazywałem to mamie, ale ona powiedziała, że to jeszcze nie koniec, że muszę dodać 1 szklankę i 1/4 szklanki oleju do tych ubitych z cukrem jajek.

Po dodaniu oleju przyszła pora na dodanie  2 szklanek mąki wymieszanych z 2 łyżeczkami cynamonu, 2 łyżeczkami proszku do pieczenia i 2 łyżeczkami sody.

Widzicie moją minę? miałem już tego ciasta dosyć! Ale to jeszcze nie był koniec, bo czekała jeszcze marchewka starta na tarce. Mama wyłożyła blachę papierem do pieczenia a ja zacząłem mieszać startą marchew z ciastem.

Pozostała ostatnia czynność – wylanie ciasta na blachę! UFF koniec. Jak to zrobiłem pobiegłem myć ręce i resztę zostawiłem mamie. Mama do części ciasta dodała rodzynki i pokrojone orzechy i wstawiła placek do piekarnika. Ciasto marchewkowe piecze się w 175C przez 40 minut.

Upieczone ciasto było super. Można do niego jeszcze zrobić krem ze 150g  masła, 120 g cukru i 200g serka białego, ale zanim mama się wzięła za krem, to już rodzeństwo moje zjadło pół ciasta.

Jeśli byście chcieli  zrobić takie ciasto to podaję składniki

2 szklanki startej surowej marchewki

2 szklanki cukru

4 jaja

1 i 1/4 szklanki oleju

2 szklanki mąki wymieszanej z 2 łyżeczkami cynamonu, 2 łyżeczkami proszku do pieczenia i 2 łyżeczkami sody

można dodać posiekane orzechy, rodzynki

Smacznego!

 

 

 

Zajęcia szkolne w domu, w czasie kwarantanny

Minął już miesiąc jak siedzę w domu i nie chodzę do szkoły. Od poniedziałku do piątku łączę się przez internet  z kolegami z naszej klasy, a Pani Beata prowadzi z nami zajęcia on line!!! Zawsze jest bardzo wesoło i robimy różne prace plastyczne. Pani Beata ma dla nas dużo cierpliwości i czyta nam w odcinkach różne książki. Przeczytaliśmy razem „Cudaczka wyśmiewaczka”, a teraz czytamy „Reksia i Pucka” opowieść Jana Grabowskiego o dwóch szczeniaczkach.

 

Oprócz spotkań „na żywo” mama dostaje na  maila karty pracy do wydrukowania, które potem razem robimy. Z tej okazji musieliśmy kupić sobie nową drukarkę, bo do starej tusz jest strasznie drogi.

Dostajemy mailem filmiki z Panem Adamem i Panem Marcinem, które bardzo lubię oglądać. Pokazują na nich jak mam ćwiczyć, ale ja najbardziej lubię im kibicować. Nie myślcie sobie, że mama nie ćwiczy ze mną. Codziennie 10 minut przed śniadaniem robimy ćwiczenia Pana Adama z piłeczką.

Pani Edyta, która prowadzi w szkole lekcje gotowania, zachęca mamę, żeby dała mi przestrzeń w kuchni, a wiecie, że moja mama jest chorobliwie ambitna  więc nie zostawiła takiej propozycji bez echa. Ale o tym co robię w kuchni opowiem później.

Teraz pokażę Wam co zrobiłem w dużym skrócie.


Radosnych Świąt Zmartwychwstania Pańskiego

Alleluja Zmartwychwstał Pan!

Przyszły święta Wielkanocne. Jakie to wszystko  dziwne…

Od miesiąca nie chodzę do szkoły, nie chodzę do kościoła i z domu też nie wychodzę. Czy jest mi smutno? Nie, ja lubię być w domu. Siedzieć przy komputerze i grać w moje gry.

Dostaję ze szkoły karty pracy do wydrukowania i razem z mamą robię lekcje. Jak już skończymy, mama pstryka zdjęcie i wysyła do mojej wychowawczyni. Mam dużo zdjęć.

Jestem bardzo  pomysłowy. Zrobiłem kartkę na konkurs, która nie znalazła uznania w oczach głosujących i zajęła ostatnie miejsce, więc przerobiłem ją na koszyczek i proszę na święta jak znalazł mam ozdobę.

Pozdrawiam wszystkich z uśmiechem!

Ja się nie martwię, czego i Wam życzę!